Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας :
ευλογία ή κατάρα για ένα τόπο ;
του κ Νίκου Νίνου δημοτικού συμβούλου επικεφαλής μείζονος μειοψηφίας στον δήμο Ρεθύμνου
Για μια ακόμη φορά ,αυτές τις ημέρες , όλα τα τοπικά ΜΜΕ ασχολούνται και καταγγέλλουν με ιδιαίτερη ένταση, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, για τον τρόπο με τον οποίο «εισβάλλουν» στην περιοχή μας, για το μέγεθος των εγκαταστάσεων κλπ παραμέτρους του θέματος.
Βεβαίως όλες αυτές οι διαμαρτυρίες είναι αυτονόητες , όμως, επίσης, αυτονόητα θα έπρεπε να προβληματίζεται καθένας μας πάνω στο συνολικό πρόβλημα του τόπου στο οποίο «συμμετέχει» και προβάλλεται , και, αυτή η σημαντική παράμετρος.
Είναι γνωστό το τεράστιο οικονομικό πρόβλημα ,σχεδόν, όλων των δήμων της χώρας.
Ένα πρόβλημα που, συν τοις άλλοις, προέρχεται από την στρεμβλή, κολλημένη, και αντιαναπτυξιακή οικονομική λειτουργική και εξάρτηση των δήμων από τις κρατικές επιχορηγήσεις, οι οποίες για τους γνωστούς λόγους περιορίζονται και απορυθμίζονται ,κάτι που αντανακλά άμεσα και ουσιαστικά στους «αναμένοντες» δήμους!
Πολλές προτροπές έχουν ακουσθεί, (αλλά ποιος «ενοχλείται», για τέτοιες «βαρειές» δουλειές και σκέψεις!), για οικονομική ανεξαρτησία των δήμων, για δήμους ,που θα πρέπει να αξιοποιήσουν την «περιουσία» τους ( περιουσία, με την έννοια του οποιουδήποτε τοπικού πλούτου), για δήμους που θα πρέπει να λειτουργήσουν «επιχειρηματικά»!
Δεν είναι άγνωστες σε όλους μας, οι κατά καιρούς δημοσιοποιούμενες ειδήσεις περί πλουσίων ζητιάνων, οι οποίοι καθημερινά έτειναν το χέρι της επαιτείας ενώ είχαν εκατομμύρια στο σπίτι τους!
Μεταξύ των πολλών παραδειγμάτων ,που θα μπορούσε κανείς να επικαλεσθεί, για πρώην φτωχούς δήμους ,που ευτύχησαν να αποκτήσουν ένα «καλό» δήμαρχο και τότε «είδαν» την πρόοδο, την οικονομικοκοινωνική ευμάρεια, την ποιότητα ζωής κλπ, θα αναφερθούμε στην επίκαιρη ( λόγω αιολικών πάρκων!) περίπτωση της Λα Μουέλα στην Ισπανία.
Πριν ήταν ένα ανεμοδαρμένο «αφιλόξενο» χωριό με λίγους βοσκούς και ελάχιστους κατοίκους. Οι νέοι έφευγαν αναζητώντας αλλού μια καλλίτερη «τύχη».
Ωσπου μια νεαρή ,που ασχολήθηκε με τον δήμο της σκέφθηκε να αξιοποιήσει τον τοπικό «πλούτο», που ήταν ,ακριβώς, αυτοί οι δυνατοί άνεμοι που τον «έδερναν».
Αντιμετώπισε « τις γνωστές» αντιδράσεις για τα πουλιά που θα φύγουν, αντιμετώπισε δεισιδαιμονίες, αντιμετώπισε προβλήματα.
Η νεαρή δήμαρχος δεν κάμφθηκε, δεν οπισθοχώρησε, επέμεινε και κατάφερε μια τεράστια ανατροπή ,την αναβάθμιση και οικονομική ανεξαρτησία του δήμου της!
Ο πληθυσμός του χωριού πενταπλασιάσθηκε ,η τοπική οικονομία επλούτισε, η ποιότητα ζωής υπερακοντίσθηκε κλπ
Ο δήμος της έγινε ένας πρότυπος δήμος από όλες τις παραμέτρους του!
Και όλη αυτή η τοπική κοσμογονία, ούτε από κρατικές επιχορηγήσεις ήλθε, ούτε από «προγράμματα» οικονομικής βοήθειας. Ηλθε από την απλή και αυτονόητη σκέψη της αξιοποίησης του τοπικού πλούτου, που εν προκειμένω ήταν η μέχρι τότε «κατάρα» του τόπου της.
Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι η ευλογία του τομέα της ενέργειας, και ορθώς στρεφόμαστε στην αξιοποίηση τους.
Το πρόβλημα δεν είναι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αλλά ο τρόπος που αυτές «τσουβαλιάζονται» και προσφέρονται, «πέντε παράδες το σακί», στους επενδυτές ιδιώτες ,στις εταιρείες του ελληνικού ή διεθνούς κεφαλαίου!
Όμως, ομοίως, πρόβλημα είναι και η αδιαφορία του δήμου, που μέχρι σήμερα «απαξιούσε» να ασχοληθεί με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ίσως με την σκέψη να μην «στεναχωρήσει» εκείνους που ,έστω και με «δυσκολία», έριχναν τον οβολό τους στο μονίμως τεταμμένο «χέρι» της δημοτικής «ζητιανιάς»!
Για να «ερίζουν» την περιοχή μας οι επενδυτές κεφαλαιούχοι, σημαίνει ,πώς ο τόπος μας έχει τέτοιο τοπικό πλούτο. Το ερώτημα, και ο προβληματισμός είναι ,γιατί αυτήν την «ανακάλυψη» την κάνουν ,μόνον, οι ιδιώτες επενδυτές!
Είναι ξεκάθαρο ,ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αποτελούν ,για τον δήμο μας, ένα πεδίο δράσης λαμπρό, μια σημαντική παράμετρο τοπικής οικονομικής ανάπτυξης ,μόνο που χρειάζεται μια Μαρία Βικτόρια, ( η δήμαρχος που πλούτισε την Λα Μουέλα), να σκεφθεί διαφορετικά από την σημερινή καθεστωποιημένη διαχειριστική λειτουργική του δήμου.
Είναι προφανές, ότι ένας δήμος επενδυτής, θα λειτουργήσει διαφορετικά πάνω στο θέμα, δηλ θα σκεφθεί χωροταξιακά, θα κάνει διάλογο με τους εμπλεκόμενους δημότες του , θα αποφύγει την οποιαδήποτε περιβαλλοντική και ιδιοκτησιακή «ζημιά».
Πολλές φορές σταναχωριούμαστε ,γιατί δικαιώνεται η πολυδιατυπωμένη άποψη μας, ότι ο δήμος μας απουσιάζει παντελώς από το τοπικό γίγνεσθε, πάντοτε «δεν ξέρει τίποτε», και πάντοτε κάνει «μνημόσυνα» των «πεθαμένων» τοπικών θεμάτων.
Τα ίδια κάνει και τώρα, οπότε ( για την επένδυση στο Κ Βαλσαμόνερο), δηλώνει «δεν ξέρω τίποτα» , και κατόπιν εορτής ,( κάποια στιγμή στο μέλλον!), θα μας καλέσει στο σχετικό και συνηθισμένο «μνημόσυνο».
Τουλάχιστον .ας πρωτοτυπήσει ετούτη τη φορά, και ας μας καλέσει για την τέλεση του μνημοσύνου, εκεί στους «ανεμιστήρες» της επένδυσης, έτσι για ?λειτουργική αποκέντρωση!
5-10-2012
« επιστροφή στη κατηγορία Θέσεις και απόψεις για το Ρέθυμνο