Δουλεύοντας με το άλογό μας ελεύθερο
Η βασική εκπαίδευση του αλόγου μας στο έδαφος συνεχίζεται. Έχοντας ήδη αναλύσει διεξοδικά τη φιλοσοφία πίσω από τις συγκεκριμένες ασκήσεις, σε αυτό το τεύχος θα εμβαθύνουμε περισσότερο στο πρακτικό τους μέρος.
Πώς μαθαίνουμε στο άλογό μας να αλλάζει κατεύθυνση
Στεκόμαστε ακίνητοι έχοντας το άλογο ακριβώς απέναντί μας. Βεβαιωνόμαστε ότι το άλογο μας κοιτάζει και με τα δυο του μάτια (έχουμε την πλήρη προσοχή του). Σηκώνουμε το ένα μας χέρι (αυτό με το σκοινί) και το κρατάμε τεντωμένο όσο πιο ψηλά μπορούμε προς την κατεύθυνση που θέλουμε να πάει το άλογο. Το σκοινί πρέπει να είναι τεντωμένο ώστε να πιέσει το καπίστρι για να στρίψει το άλογο λίγο το κεφάλι του προς την κατεύθυνση που επιθυμούμε. Κάνουμε ένα «κλικ» ως μια πρώτη απαλή άσκηση πίεσης προς το άλογο προκειμένου να το παρακινήσουμε να κινηθεί προς τη ζητούμενη πλευρά. Εάν δεν υπακούσει με το «κλικ», πιέζουμε με το μαστίγιο που έχουμε στο άλλο χέρι, κρατώντας το σηκωμένο στο ύψος του λαιμού του αλόγου. Έτσι ασκούμε μια επιπλέον ήπια πίεση στο άλογο, ώστε να το στρέψουμε προς την επιθυμητή κατεύθυνση, διότι ο λαιμός και το κεφάλι είναι το τιμόνι του αλόγου. Όπου πάνε, θα ακολουθήσει και το σώμα.
Αν το άλογο δείχνει να μην καταλαβαίνει τι του ζητάμε, πιέζουμε με το μαστίγιο τον αέρα προς τον λαιμό του. Αν εξακολουθεί να μην πηγαίνει, βάζουμε περισσότερη πίεση. Δεν αποκλείεται να χρειαστεί και να το ακουμπήσουμε. Πάντοτε η πίεσή μας πρέπει να ξεκινά απαλά και σταδιακά να την αυξάνουμε. Μετράμε 1,2,3 και συνεχίζουμε να αυξάνουμε την πίεση, μέχρι το άλογο να ανταποκριθεί. Μόλις το άλογο κινηθεί προς την κατεύθυνση που του ζητάμε και αρχίζει να κάνει τον κύκλο μπροστά μας (δηλαδή μισό συραγωγέα), αλλάζουμε χέρια (μαστίγιο - σκοινί περνούν στα αντίθετα) για να είμαστε έτοιμοι, όταν ολοκληρώσει το μισό κύκλο, να του αλλάξουμε κατεύθυνση. Αυτό το πετυχαίνουμε ως εξής: Κάνουμε ένα βήμα μπροστά από το μάτι του και ασκούμε ένα παλμικό διακεκομμένο τράβηγμα στο σκοινί, ώστε το άλογο να στέψει το κεφάλι του προς τη νέα κατεύθυνση που του ζητάμε. Όπως είπαμε ήδη, εάν χρειαστεί, ακουμπάμε το λαιμό του αλόγου με το μαστίγιο γιατί το κεφάλι και ο λαιμός είναι το τιμόνι του. Ασκούμε όση πίεση χρειαστεί ώστε να έχουμε ένα αποτέλεσμα. Θυμόμαστε όμως ότι κάθε φορά αρχίζουμε απαλά, αυξάνουμε σταδιακά ώστε να επιτύχουμε ένα αποτέλεσμα, και πάλι επιστρέφουμε στην ήπια πίεση. Έτσι το άλογό μας θα αποκτήσει ανάλαφρη κίνηση και θα γίνει πολύ ευλύγιστο. Αρχικά το άλογο, στην προσπάθειά του να αλλάξει κατεύθυνση, θα κάνει απλή αναστροφή (που είναι βέβαια αλλαγή κατεύθυνσης, αλλά όχι ιδανική). Η σωστή στάση του σώματος του αλόγου, όταν κάνει ιδανικά «αλλαγή κατεύθυνσης», είναι: σταματά στιγμιαία, ρίχνει το βάρος του στα πίσω πόδια, σηκώνει τα μπροστινά και πέφτει προς την πλευρά που του ζητάμε.
Εξασκούμαστε στην άσκηση «αλλαγής κατεύθυνσης» για όσες φορές χρειαστεί μέχρι το άλογο να μπορέσει να την κάνει με επιτυχία, αβίαστα και χαλαρά. Σε όλες τις ασκήσεις που κάνουμε με το άλογό μας είναι σημαντικό να αναπτύξουμε «αίσθηση» και να συγχρονιστούμε με την κίνησή του. Το ζητούμενο είναι να φτάσουμε να κινούμαστε και οι δύο αρμονικά, συντονισμένα και όσο πιο ανάλαφρα γίνεται, χωρίς να διακόπτουμε την κίνησή μας ή/και το σχέδιο της άσκησης. Ιδανικά θα πρέπει να φαίνεται σαν να μοιραζόμαστε την ίδια χορευτική φιγούρα.
Καθόλη την προσπάθεια διεξαγωγής της άσκησης «αλλαγής κατεύθυνσης», φροντίζουμε να στεκόμαστε στο κέντρο και να κινούμαστε όσο λιγότερο απαιτείται. Απώτερος στόχος της άσκησης είναι να μένουμε εμείς σταθεροί, ενώ το άλογο κινείται μπροστά μας σχηματίζοντας κύκλους, μία προς αριστερά και μία προς τα δεξιά μας.
Xέρι επάνω, ένα βήμα μπροστά από το μάτι του.Χέρι κάτω, κονταίνουμε σκοινί, κατευ- θύνουμε το άλογο από την άλλη.Το άλογο πάει να στρίψει.Το «τιμόνι» τού αλόγου έχει στρίψει.Το άλογο στέκεται ώμο με ώμο δίπλα μας.
Πώς μαθαίνουμε στο άλογό μας να στέκεται πλάι μας και να κάνει όπισθεν
Βασική αρχή: Το άλογο είναι αυτό που πρέπει να στέκεται δίπλα μας. Ποτέ δεν πάμε εμείς στο άλογο, αλλά το φέρνουμε σε εμάς.
Ξεκινάμε: Είμαστε ώμο με ώμο με το άλογο. Είναι η στιγμή να του μάθουμε να περπατάει δίπλα μας σε ευθεία γραμμή, ούτε πιο πίσω ούτε πιο μπροστά μας. Αρχίζουμε αποφασίζοντας εμείς ποιο σημείο δίπλα μας είναι αυτό που θα θέλουμε το άλογο να στέκεται πάντα, όταν του το ζητάμε. Το καλύτερο για μένα είναι ώμο με ώμο, γιατί αυτό είναι το πιο ασφαλές. Για να ξεκινήσει το άλογο κάνουμε ένα «κλικ». Αν δεν έρθει με το κλικ, το ακουμπάμε με το μαστίγιο μέχρι να περπατήσει μαζί μας. Αν το άλογο περπατάει πιο αργά από εμάς, το ακουμπάμε (στα πλευρά ή όπου φτάνει το μαστίγιό μας, όσο πιο πίσω το ακουμπάμε, τόσο πιο πολύ θα έρθει προς τα εμπρός) με το μαστίγιο ώστε να το ενθαρρύνουμε να συναντήσει το δικό βήμα μας.
Το ΑΛΟΓΟ πρέπει πάντα να έρχεται σε εμάς.
ΠΟΤΕ δεν είμαστε ΕΜΕΙΣ αυτοί που ακολουθούμε το βήμα του αλόγου.
Το μαστίγιο το κρατάμε με το χέρι που δεν κρατάμε το σκοινί και στοχεύουμε πίσω μας προς τον κορμό του αλόγου. Εάν το άλογο μας περάσει, το μόνο που κάνουμε είναι να γυρίσουμε πίσω στην άσκηση «αλλαγή κατεύθυνσης».
Βολεύει για την άσκηση που κάνουμε τώρα να είμαστε κοντά σε έναν ασφαλή φράκτη. Αν το άλογο πάει πολύ μπροστά μας, το αφήνουμε να μας προσπεράσει με όλο του το σώμα για να μπορεί να κάνει τη μανούβρα της άσκησης «αλλαγή κατεύθυνσης» πιο εύκολα και να επιστρέψει σε εμάς από πίσω μας. Εάν φτάσει να βαδίζει προς τα πίσω και μας έχει προσπεράσει με το σώμα του ξανά, λέμε «έλα» και κάνουμε ότι ακριβώς κάναμε στην αλλαγή κατεύθυνσης. Τραβάμε το σκοινί προς τα εμπρός ταλαντεύοντας το, ασκώντας μια παλμική διακεκομμένη κίνηση και λέμε «έλα έλα» κάθε φορά που ζητάμε από το άλογο να έλθει προς το μέρος μας. Ταυτόχρονα μπλοκάρουμε με το μαστίγιο που έχουμε στο άλλο χέρι το μέρος πίσω μας ώστε να μην πάει το άλογο από εκεί. Θέλουμε το άλογο να έρθει μπροστά και στο πλάι μας. Δεν το σταματάμε με το ζόρι. Πρέπει να βρει το μέρος μόνο του.
Περιστρέφουμε 180? το σώμα μας, ακριβώς εκεί όπου στεκόμαστε.Περιστρέφουμε 180? το σώμα μας, ακριβώς εκεί όπου στεκόμαστε.Απομακρυνόμαστε από το άλογο με την όπισθεν. Το άλογο μένει σταθερό.«Πήγαινε δεξιά.»Οδηγούμε το άλογο να επιστρέψει από πίσω μας.Το άλογο πάει δεξιά. Τα πόδια μας ακίνητα, το σώμα μας στρέφεται, το μαστίγιο παρακινεί.
Αν χρειαστεί, ακουμπάμε το άλογο απαλά για να το φέρουμε μπροστά, διότι έχει μάθει ότι όταν το ακουμπάμε πρέπει να πάει μπροστά. Οπότε τι είναι αυτό που κάνουμε; Στην ουσία εμποδίζουμε το άλογο όταν πηγαίνει προς τα εμπρός και το ξαναεμποδίζουμε όταν πηγαίνει προς τα πίσω. Το μόνο σημείο στο οποίο το αφήνουμε ήσυχο είναι όταν βρεθεί ακριβώς δίπλα μας.
Πολύ γρήγορα το άλογο θα το καταλάβει γιατί από τη φύση του θέλει να είναι άνετο, οπότε θα σταματήσει δίπλα μας από μόνο του. Μόλις το κάνει, το ανταμείβουμε λέγοντας «Μπράβο» και αφήνοντάς το να ηρεμήσει.
Όταν περπατάμε πρέπει να έχουμε το άλογο δίπλα μας. Ο φράκτης αποδεικνύεται εδώ πολύτιμος γιατί κρατάει το άλογο στην ευθεία. Περπατάμε μαζί. Καμιά φορά σταματάμε. Αν το άλογό μας δε σταματήσει μαζί μας και πάει τόσο μπροστά, που να μπορούμε να το φέρουμε πίσω με αλλαγή κατεύθυνσης, το κάνουμε. Αν είναι μόνο 1-2 βήματα τότε του ζητάμε να έρθει πίσω με την όπισθεν. Βάζουμε λίγο πίεση στη μύτη τραβώντας το σκοινί παλμικά και διακεκομμένα προς τα κάτω (το κεφάλι του αλόγου είναι πάντα ίσιο και μπροστά όταν πάει όπισθεν), διώχνοντάς το με τη στάση μας προς τα πίσω. Μόλις κάνει έστω και ένα μικρό βήμα, το χαϊδεύουμε και το επιβραβεύουμε. Με αυτόν τον τρόπο μαθαίνουμε στο άλογο να κάνει βήματα όπισθεν.
Αφού έχει μάθει και την όπισθεν, μπορούμε πλέον να απομακρυνθούμε από το φράκτη. Το άλογο θα έχει περισσότερο χώρο τώρα για να κινηθεί. Όμως κάθε φορά που θα φεύγει από το σημείο δίπλα μας, εμείς παραμένουμε ακίνητοι (στο σημείο που έχουμε διαλέξει οι ίδιοι διότι μας βολεύει και μας δίνει την αίσθηση της άνεσης και της ασφάλειας) και το φέρνουμε πίσω με τον τρόπο που έχουμε ήδη εξηγήσει. Πρέπει κάθε φορά να το φέρνουμε στο σημείο που έχουμε εμείς επιλέξει, ιδανικά στη θέση ώμο με ώμο. Μόλις έλθει εκεί το χαϊδεύουμε και περιμένουμε ½ ή 1 λεπτό επιβραβεύοντάς το με αυτόν τον τρόπο. Δοκιμάστε να παρακολουθήσετε με το ρολόι το πόσο διαρκεί ένα λεπτό και θα εκπλαγείτε με το πόσο πολύ θα σας φανεί. Ωστόσο για ένα άλογο ένα λεπτό δεν είναι τίποτε.
Το άλογο έρχεται και στέκεται δίπλα μας. Το σκοινί μας χαλαρό.«Έλα από πίσω». Μπλοκάρουμε με το μαστίγιο.Το άλογο έρχεται.
Θυμόμαστε να ανταμείβουμε το άλογο κάθε φορά που κάνει κάτι σωστό. Όταν κάνει το σωστό και του πούμε «Μπράβο», περιμένουμε αυτό το 1 λεπτό ώστε το άλογο να το χωνέψει. Πρέπει να έχουμε υπομονή. Εάν το άλογο κινηθεί, εμείς δεν κουνάμε τα πόδια μας. Προσπαθούμε να κουνήσουμε το άλογο και να το φέρουμε στο σημείο που θέλουμε, γιατί τώρα του το έχουμε πια μάθει.
Επιχειρήστε τις συγκεκριμένες ασκήσεις με συνέπεια, πρόγραμμα, σταθερότητα, επιμονή και υπομονή, και εξασκηθείτε για όσο διάστημα χρειαστεί. Το αποτέλεσμα οπωσδήποτε θα σας ανταμείψει. Μέχρι την επόμενη φορά, καλή επιτυχία!
AdmirorFrames 1.7.x, author/s Vasiljevski & Kekeljevic.
Κείμενο:
Steve Vergis, μετάφραση: Όλγα Βιτούλα
Επικοινωνία:
Steve Vergis: 6970 851492
Φωτογραφίες:
Όλγα Βιτούλα & προσωπικό αρχείο Steve Vergis