του Αντώνη Φουρλή Με εξομολογητική διάθεση, αλλά και με μπόλικο χιούμορ, μια φίλη αποκάλυψε πρόσφατα στην παρέα μας, ότι η κρίση της την έχει δώσει, επειδή επηρεάζει ? πέραν όλων των άλλων ? τον τρόπο που κάνεις και απολαμβάνεις το σεξ. «Δεν είναι ότι δεν το κάνεις, αλλά πώς το κάνεις», μας αποκάλυψε. Και προσθέτοντας ότι η ίδια με τον σύζυγό της υπήρξαν, ανέκαθεν, «πρωινοί τύποι», μας περιέγραψε παραστατικότατα, πώς ξενέρωσε την τελευταία φορά: «Είμαστε», λέει, ?ακριβώς μετά τα ορεκτικά και την στιγμή που μπαίνουμε στο κυρίως μενού, συνειδητοποιώ ότι πίσω από την πλάτη μου εξακολουθούν να παίζουν οι μούρες του Καμπουράκη και του Οικονομέα. «Καλά, πώς δεν σου κόβεται η όρεξη, άμα βλέπεις αυτούς;», ρωτά με ειλικρινή απορία τον φίλο μας, ο οποίος παρακολουθεί ξεκαρδισμένος το ειλικρινές ξέσπασμα της συζύγου του. «Tι γελάς; Είναι δυνατόν να το κάνουμε και να´ χω αυτούς τους σατανάδες πίσω από την πλάτη μου;» τον ρωτά με ειλικρινή απορία. Εκείνος υπομειδιά και βυθίζεται πιο βαθιά στον καναπέ. Εκείνη συμπληρώνει, απευθυνόμενη τώρα σε εμάς: «Καταλάβατε τώρα, γιατί σας λέω ότι με την κρίση θα κόψουμε και το σεξ σε λίγο;»
Εγώ, πάλι, δεν είμαι τόσο απαισιόδοξος. Πρώτα -πρώτα, δεν θεωρώ ότι η γενικότερη καταπίεση είναι απαραίτητο να επενεργήσει σε όλες τις περιπτώσεις με τον ίδιο τρόπο. Άλλος (ή άλλη) μπορεί να τη βρίσκει με την καταπίεση που θα υφίσταται καθημερινά. Να του εξάπτει την φαντασία. Ενδεχομένως, να την αναπαράγει και να ανακαλύπτει νέα κόλπα, τύπου Τρόικας. Με γερμανικά παραγγέλματα και διαταγές. Ειδικά αυτοί οι Τροϊκανοί, έχουν και κάτι φοβερά ονόματα: «Ράιχενμπαχ!» Σαν βουρδουλιά που σκίζει τον αέρα ακούγεται. Ή το όνομα ? κωδικός: «Μορς!» Σα να περιμένει ο εραστής το σύνθημα, κρυμμένος μέσα στη ντουλάπα της κρεβατοκάμαρας.
Άλλος πάλι, μπορεί να καταπλήξει την σύντροφό του, ανακαλύπτοντας ξανά την χαμένη του τρυφερότητα. Να στραφεί στο αγαπημένο του πρόσωπο, με διάθεση να τον/την προστατέψει. Να δώσει και να δοθεί, σε μια ενστικτώδη προσπάθεια να διασωθεί και να διασώσει τον άνθρωπο μέσα του, υπενθυμίζοντας στον εαυτό του ότι δεν είναι ένας σκέτος αριθμός.
Αντίθετα, ένας άλλος μπορεί να γουστάρει τους αριθμούς και να το ρίξει έξω. Ο κλασσικός τύπος «ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξει ο...» Αυτός θα εκτονώνεται μέσω του αχαλίνωτου σεξ. Θα πει: αφού μου τα κόβετε όλα, ρε κουφάλες, εγώ θα σας εκδικηθώ. Οπότε οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια στην σκέψη, ότι η κατάθλιψη της κρίσης δύσκολα θα κάμψει το ηθικό του Έλληνα. Αλλωστε, τώρα που το σκέφτομαι, και το ιστορικό παράδειγμα του παραπετάσματος, του πρώην ανατολικού μπλοκ, μας διδάσκει αυτό ακριβώς. Στρεφόμαστε σε αυτό που επιτρέπεται και που είναι τσάμπα!
Ουπς! Τί είπα τώρα; Δεν κατάπινα καλύτερα την γλώσσα μου; Κι αν διαβάζει protagon ο Βενιζέλος; Δεν το σώζω με τίποτα...Δεν είναι και δύσκολο να το σκεφτεί ? εδώ σκέφτηκε χίλιους τρόπους να κάνει σεξ σε δέκα εκατομμύρια Έλληνες ταυτόχρονα, επί 365 ημέρες τον χρόνο! Μπορώ να μαντέψω και τον κωδικό στο εκκαθαριστικό σημείωμα: ΦΕΣΕΞ*. Το μόνο που απομένει, είναι να βρει τον τρόπο υπολογισμού. Θα βγαίνει με πολλαπλασιασμό επί τον αριθμό των ερωτικών συντρόφων; Μπα, έτσι χάνει τους μονογαμικούς. Θα είναι με τον χρόνο διάρκειας της πράξης; Αποκλείεται, γιατί έτσι θα πλακωθούν όλοι στα προκαταρκτικά... Ένας τρόπος να χτυπήσει καλύτερα την φοροδιαφυγή, είναι να πολλαπλασιάζεται ο φόρος με τις φορές που το κάνουμε. Ή, ακόμα καλύτερα, μπορεί να νομοθετήσει αντικειμενικά κριτήρια: Εχεις σύζυγο; Eπί δύο. Μετά την δεκαετία, όμως, μπαίνει η παλαιότητα και θα γλιτώνεις κάτι. Εχεις γκόμενο/α; Επί τρία. Και αν κάνεις συχνά επαγγελματικά ταξίδια, επί τέσσερα και βάλε!
Και το πιο ανησυχητικό, είναι μην σου τηλεφωνήσει καμιά μέρα ο έφορας, για να σου πει το γνωστό «περάστε από εδώ, για μία υπόθεσή σας». Γιατί ο αναδρομικός έλεγχος ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να βγάλει. Άσε που δεν αποκλείεται να σου ´ρθει πρόστιμο, ή αναδρομική έκτακτη εισφορά, που θα ισοδυναμεί με υποχρεωτική αποχή μέχρι το επόμενο οικονομικό έτος ? υπό τον όρο ότι θα προβλέπεται δυνατότητα διακανονισμού της οφειλής...
* ΦΕΣΕΞ: Φόρος Ενεργοπαθητικού Σεξ
