Του Νικολάου Α. Καλλέργη
Πλοιάρχου Β Ε.Ν., MSc
Θεωρία προσαρμοσμένης πολιτικής
05/04/2011
Δεν είναι λίγες οι φορές που πολλοί από εμάς έχουμε δυσανασχετήσει όταν στην τράπεζα μας πήρε κάποιος τη σειρά χρησιμοποιώντας έναν γνωστό του ο οποίος τυχαίνει να εργάζεται στην εν λόγω τράπεζα. Υπήρξαν όμως και στιγμές που όχι μόνο δεν ενοχληθήκαμε αλλά επικροτήσαμε ή και παρακινήσαμε την πράξη παραχώρησης της σειράς μας σε περιπτώσεις π.χ. εγκύων, υπερηλίκων, τραυματιών κτλ.
Στο παραπάνω, αρκετά γενικευμένο και απλουστευμένο, παράδειγμα φαίνεται η εκ διαμέτρου αντίθετη συμπεριφορά μας σε δυο πράξεις των οποίων η γενεσιουργός αιτία είναι εντελώς διαφορετική, όμως αμφότερες οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα.
Άπειρα παραδείγματα από την καθημερινότητα αλλά και την επιστήμη μπορεί να επικαλεστεί κανείς με σκοπό να εστιάσει στη δυσανάλογη συμπεριφορά που περιγράφεται παραπάνω.
Συνοψίζοντας τα ανωτέρω και βασιζόμενοι στο παράδειγμα (casestudy), το να εξυπηρετηθεί κάποιος σε ένα τραπεζικό κατάστημα με την τήρηση της σειράς προτεραιότητας είναι κάτι δεδομένο και Πολιτική της οποιασδήποτε τράπεζας. Η εξυπηρέτηση κάποιου λόγω γνωριμίας παρακάμπτοντας τη σειρά προτεραιότητας μπορεί να χαρακτηριστεί με διάφορες λέξεις δανεισμένες από το πλούσιο ελληνικό λεξιλόγιο. Μερικές από αυτές μπορεί να είναι ρουσφέτι, παρατυπία κτλ.
Στον αντίποδα, η εξυπηρέτηση κάποιου με επίσης παράκαμψη που λόγω όμως κάποιας ανάγκης που έχει θα πρέπει να εξυπηρετηθεί, χαρακτηρίζεται με τον όρο Προσαρμοσμένη Πολιτική.
Βάσει του τυχαίου casestudy, καταλήγουμε να δώσουμε τον παρακάτω ορισμό.
Ορισμός:
Η νόμιμη προσαρμογή - (απόκλιση ή και παράκαμψη) μιας ήδη υιοθετημένης πολιτικής - στις ανάγκες μια συγκεκριμένης χρονικής στιγμής ή μιας συγκεκριμένης κατάστασης (σπανίως εμφανιζόμενης), με στόχο την εξυπηρέτηση ή και διευκόλυνση των δύο ή περισσοτέρων συμβαλλόμενων μερών .
Η θεωρία εφαρμόζεται και αφορά στην ικανοποίηση μιας μοναδικής ή σπάνια εμφανιζόμενης περίπτωσης - ανάγκης και τα επιθυμητά αποτελέσματα επιτυγχάνονται αποκλειστικά με τις ενέργειες των συμβαλλόμενων μερών, στοχεύοντας πρωταρχικά στην μη πρόκληση οποιασδήποτε φύσεως βλάβης σε τρίτους.
Τα συμβαλλόμενα μέρη δρουν με αμοιβαίες ή μονομερείς υποχωρήσεις από τα δικαιώματά τους, χωρίς να εμπλέκουν ή και να ζημιώνουν μέρη τα οποία δεν σχετίζονται με την εν λόγω ενέργεια.
Βλέποντας τα παραπάνω ίσως αναρωτηθεί κάποιος ποιοι είναι στο παράδειγμά μας τα συμβαλλόμενα μέρη και ποιοι είναι οι τρίτοι.
Στην πρώτη περίπτωση της εξυπηρέτησης μέσω γνωστού, συμβαλλόμενα μέρη είναι αφ ενός ο πελάτης που εξυπηρετείται χωρίς την τήρηση της σειράς και αφ ετέρου ο υπάλληλος της τράπεζας. Οι τρίτοι είναι οι υπόλοιποι πελάτες της τράπεζας. Εκ του αποτελέσματος κερδισμένοι είναι οι δυο πρώτοι (ο πελάτης γιατί εξυπηρετήθηκε ταχύτερα και ο υπάλληλος λόγω κέρδους περεταίρω εκτίμησης από τον πελάτη ή ανταπόδοσης εξυπηρέτησης κτλ) και χαμένοι οι τρίτοι οι οποίοι καθυστέρησαν να εξυπηρετηθούν από την εν λόγω παρέμβαση ή έτυχαν μεγαλύτερης καθυστέρησης λόγω της έντασης που τυχόν δημιουργήθηκε από το συμβάν και επέδρασε στην ομαλή λειτουργία του καταστήματος.
Στη δεύτερη περίπτωση συμβαλλόμενα μέρη είναι αφ ενός τα άτομα που χρειάζονται την ειδική εξυπηρέτηση και αφ ετέρου οι υπόλοιποι πελάτες της τράπεζας. Τρίτοι είναι οι υπάλληλοι της τράπεζας οι οποίοι σε καμία περίπτωση δεν ζημιώνονται από την ανακατάταξη της σειράς προτεραιότητας.
Η Προσαρμοσμένη Πολιτική δεν σταματά εδώ και οι περιπτώσεις εφαρμογής της είναι άπειρες. Στόχος είναι η συνέχεια της έρευνας σε επίπεδο Διδακτορικής διατριβής εστιάζοντας στο κόστος από την εφαρμογή της Προσαρμοσμένης Πολιτικής στη Ναυτιλία.
« επιστροφή στη κατηγορία Ναυτιλία