Οικονομικά νέα

 

 

Σε πολλές περιπτώσεις οι γονείς παροτρύνονται από τους επιστήμονες και το περιβάλλον τους, να επαινούν τα παιδιά τους, χωρίς φειδώ. Τα παιδιά για να αγαπήσουν τον εαυτό τους χρειάζονται από το οικογενειακό περιβάλλον, να αναγνωρίσει τις ικανότητες τους και να τις θαυμάσει. Έτσι σε μικρές ηλικίες τα παιδιά ζητάνε συνέχεια την επιβράβευση. Πολλές φορές όμως δοκιμάζουν και την ειλικρίνεια των γονιών τους. Όταν ένα παιδί έχει την ικανότητα να ζωγραφίζει με σχήματα παρουσιάζει στον γονιό του μια μουτζούρα και ζητάει επιβράβευση. Τότε οι γονείς φοράνε το χαμόγελο του ενθουσιασμού και επιβεβαιώνουν στο παιδί, πόσο όμορφη είναι η μουτζούρα, παρόλο που για την ηλικία του είναι πολύ κατώτερο των δυνατοτήτων του. Τα παιδιά απορούν και παύουν να εμπιστεύονται την κρίση των γονιών τους.

Πρώτα από όλα η επιβράβευση πρέπει να δίνεται μονάχα όταν το παιδί κατορθώνει να κάνει κάτι το οποίο είναι αξιέπαινο για την ηλικία του. Δεύτερον όταν ο γονιός επαινεί το παιδί του πρέπει να είναι προσεκτικός, προκειμένου να μην ενισχύει τον ανταγωνισμό ανάμεσα στα αδέλφια. Συχνά οι γονείς μέσα στην αγωνία τους, να ενισχύσουν την αυτοεκτίμηση του παιδιού τους, κάνουν τα υπόλοιπα αδέλφια να αισθανθούν κατώτερα εκείνη την στιγμή, με αποτέλεσμα να ενισχύεται ο ανταγωνισμός και καβγάδες ανάμεσα τους.

Ο έπαινος με τον τρόπο που τον χρησιμοποιούμε κάνει περισσότερο ζημιά στα παιδιά παρά τα βοηθάει. Για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε τα παιδιά πρέπει να υιοθετήσουμε την «ενθάρρυνση». Η ενθάρρυνση είναι μια διαδικασία κατά την οποία συγκεντρώνουμε την προσοχή μας στα θετικά σημεία ενός ατόμου. Όταν οι γονείς παραδεχτούν και αποδεχτούν τις πραγματικές ικανότητες ενός παιδιού τότε μονάχα μπορούν να τον ενθαρρύνουν.