Οικονομικά νέα

 
Τα τελευταία χρόνια στις αναπτυγμένες χώρες, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, παρατηρείται μια σημαντική αύξηση του αριθμού των διαζυγίων. Σύμφωνα με τα διεθνή στατιστικά στοιχεία, περίπου το 70% των γάμων διαλύονται. Στην Ελλάδα, τα διαζύγια αυξάνονται χρόνο με το χρόνο. Σε πέντε, το πολύ δέκα χρόνια θα έχουμε φτάσει και στην Ελλάδα το 50%. Από κει και πέρα είναι ενθαρρυντικό ότι το 70% περίπου των ανθρώπων ξαναπαντρεύονται. Κι ένα μεγάλο ποσοστό παντρεύονται τον / την ίδια σύζυγο.

Σύμφωνα με μελέτες ,οι κύριοι παράγοντες που αναφέρονται από τους συζύγους ότι συντέλεσαν στον κλονισμό του γάμου, που είναι και ο πιο συχνός λόγος διαζυγίου, είναι οι συγκρούσεις, η έλλειψη συμφωνίας για κοινά ενδιαφέροντα, αξίες, στόχοι, αμφισβήτηση των παραδοσιακών ρόλων του κάθε φύλου, ανεκπλήρωτες συναισθηματικές ανάγκες, έλλειψη σεβασμού και τρυφερότητας, απουσία ουσιαστικής επικοινωνίας, ύπαρξη άλλης σχέσης , εχθρότητα, κακοποίηση και αλκοολισμός.

Το πιο συχνό παράπονο που αναφέρθηκε στις μελέτες και από γυναίκες και από άνδρες ήταν η έλλειψη επικοινωνίας ή κατανόησης. Η έλλειψη επικοινωνίας ή κατανόησης σύμφωνα με τη ψυχολογική προσέγγιση οφείλεται συνήθως σε λανθασμένο χειρισμό της επικοινωνίας μεταξύ τους, όπως επίσης σε ασυνείδητους φόβους εγγύτητας και απόρριψης. Τα τελευταία χρόνια ειδικά συναντάμε προβλήματα επικοινωνίας εξαιτίας της ανταγωνιστικής σχέσης που έχει αναπτύξει το ζευγάρι.

Τα ζευγάρια που αντιμετωπίζουν προβλήματα επικοινωνίας μπορούν προτού καταλήξουν στο διαζύγιο να απευθυνθούν σε ένα συμβουλευτικό ψυχολόγο για να προσπαθήσουν να βελτιώσουν την επικοινωνία μεταξύ τους μέσω της συζυγικής θεραπείας. Μέσω της συζυγικής θεραπείας μαθαίνει το ζευγάρι να επικοινωνεί περισσότερο. Εκπαιδεύεται στην έκφραση συναισθημάτων, επιθυμιών, καθώς επίσης στην κατανόηση των προβλημάτων του συντρόφου του. Ένα ακόμα κομμάτι που δουλεύεται στην συζυγική θεραπεία είναι η επίλυση προβλημάτων. Στην επίλυση προβλημάτων το ζευγάρι με τη βοήθεια του θεραπευτή, ιεραρχεί τα προβλήματα που ο κάθε σύντροφος θεωρεί ότι αντιμετωπίζει στη σχέση τους και προσπαθεί με εναλλακτικούς τρόπους που προτείνονται από το ζευγάρι να τα λύσει.

Γενικά τα ζευγάρια, παρ? όλη τη δυσφορία που νιώθουν στην αρχή της θεραπείας, ωφελούνται από τη όλη διαδικασία.

Από τη άλλη όμως, υπάρχουν περιπτώσεις πολύ δύσκολες που επιβάλλεται η πρόταση διακοπής της σχέσης, ο χωρισμός. Αυτή η θέση πρέπει να υιοθετείται σε περιπτώσεις που η σχέση είναι καθαρά καταστροφική για ένα από τους δύο συζύγους. Παραδείγματος χάριν όταν υπάρχει περίπτωση κακοποίησης επιβάλλεται να απομακρυνθούν οι σύζυγοι. Επίσης γίνεται η πρόταση διακοπής της σχέσης όταν ο ένας από τους δύο συζύγους δε δείχνει τη παραμικρή διάθεση προσπάθειας για αλλαγή. Τέλος, στις περιπτώσεις που οι δύο σύζυγοι έχουν αποφασίσει ότι θα ήταν πιο ευτυχισμένοι εάν η σχέση τους σταματούσε και θα προτιμούσαν να έλθουν για βοήθεια χωριστά, ο θεραπευτής θα μπορούσε να βοηθήσει τα άτομα αυτά να προσαρμοστούν στη διαδικασία του διαζυγίου.